Baba Adam

Tandığım en baba adam, babamdı. Karısını bile baba gibi severdi çoğu zaman. Şahane bir sevgili, sadakati tartışılmaz bir kocaydı. Kocamandı. "Her kız çocuğu babasına aşıktır" derler ya, ben de aşıktım ama aşkına aşıktım bu adamın. "Babam gibi adam" olmalı derdim, "baba adam" olmalı. Böyle adamlar baba olmalı...


Çocukken, içinde "şam babası, iskele babası" gibi tabirlerin kullanıldığı cümleler duyardım, bazı çocukların babalarından behsedilirken. Ne anlama geldiğini anneme sorardım. Annem de "baban gibi olmayan babalar" derdi. "Baba, babam gibi değilse nasıl olur?" diye annemi bunalttığım sorularımın ardı arkası kesilmezdi...


Anneler; çocuğunu hatta çocuklarını babasız büyütmek zorunda kalan anneler... Kimselere muhtaç etmemek için dişini tırnağına takıp "babalar gibi" çocuklarına sahip çıkan anneler... Annem! Babaannemi hiç tanımadım, ben doğmadan önce ölmüş ama "baba annem" hala hayatta şükürler olsun...


Büyüdükçe, gördükçe öğreniyor insan neyin ne olduğunu. Her doğurana "anne", her adama da "baba" denilmeyeceğini. Evlat olarak, anne/baba seçme şansımız yok. Ama erkek ya da kadın olarak, çocuğumuzun "anne/baba" diyeceği kişiyi seçme şansımız var. Birbirlerini doğru seçen annem ve babam sayesinde şanslı bir çocuk olarak doğdum ben. Erken kaybettiğim babam, bu gün bile en dertli günümde saçlarımı en erken okşayan adam olmakta hiç gecikmedi...



7 yorum:

e-Felsefe Kapısı dedi ki...

Bir 'baba' özlemi işte...

Yazı için sonsuz teşekkürler.

Zeyno dedi ki...

Hem de ne özlem. Ben teşekkür ederim asıl...

Adsız dedi ki...

Bazı bbalarda anne gibidirler annelerin yapmadıgı veremedigi şefkati vererek büyütürler cocuklarını onun için sadece dogurmak degil "meziyet""ALLAH HERKESİ ANALI ,BABALI BÜYÜTSÜN!"

Zeyno dedi ki...

Eziyet yaşamayan insan meziyetin ne olduğunu bilmez. Asıl mesele "insan yetiştirmek" yoksa herkes bir dilim ekmek bulup verir çocuğuna. Diğerlerini dahil bile etmiyorum bu statüye. Onlar keyifleri için kendilerini bile harcar, çocuklarını mı harcamayacak! Ki, örneklerini görüyoruz... Adsız.

"leb" demeden... dedi ki...

"anam elbet anamdır da
Babam belki babamdır" demişler (ben de bugün atasözlerinden gidiyorum)

Anne ölmediği sürece çocuklarının başında durur.
Baba ise belki vardır da yoktur...

"belki" değil, her zor anlarında evlatlarının yanında olan babalara selam olsun.

Ve babalar,
Bilin ki çocuklarınıza yapacağınız en büyük iyilik;
annelerini sevmektir.

Zeyno dedi ki...

İşte bu! :) Sözün üstüne söz söylemek benim harcım değil...

zihni örer dedi ki...

leblebi ile zeyno,
bu ne felsefe patlatmak böyle:))

bir kitabın özetini çıkarmışsınız adeta.
aklıma çerçeveliyorum bu son sözlerinizi


Share/Bookmark