Hayatla birbirimizi yeni tanımaya başladık. Bana elini ilk uzattığı gün, şaşkın ve korkuluydum. Çünkü tanımıyor, bana neler yaşatacağını düşünemiyordum. Annemin kucağında ağlıyordum sadece...
Bugün, kucağa sığmayacak kadar büyüdüm. Başımı kendi omzuma dayayıp, kendi yaşımı silecek kadar. Beni büyüten, kendi kendime olmamdı belki de...
Hayata "acımasızsın" dediğimde, "yooo sen kendine acımıyorsun. Bu yaşadıkların, senin seçimin. Ben, sana daha iyi seçenekler sunuyorum oysa." diyor. Haklı!
Ne yaşarsam yaşayayım, her seferinde gülebilecek gücü bulmuştum hep kendimde. Kurduğum hayaller çok güçlüydü. Ve ne olursa olsun yıkamıyorlardı. Düşlerim çok sağlamdı. Kıramıyorlardı, çürütemiyorlardı. Zaman zaman sızlatmaları haricinde...
Hayat bana hiç oyun oynamamıştı, kötü sürprizler hazırlamamıştı. Ne yaşadımsa, benim yüzümden ve yine benim sayemde yaşamıştım. Ne özür borçluydu bana, ne de teşekkür. Ben borçluyum! Çoğu kez "aklının olmadığı yerde, başın da olmasın!" diye uyarırdı. Ya ben ne yapardım? Aklımın almadığı, olmadığı yere koyardım başımı. Sonra da hayata küfrederdim. Yine de dost gibi sabır gösterip, teselli ederdi beni "Ağlama, hepsi geçecek." Şimdi olduğu gibi...
Şu anda öyle güzel şeyler söylüyor ki, inanılır gibi değil ama inanıyorum. Baksanıza, bu mevsimde, yılın bu ilk ayında, her taraf kuş kıyamet. Ağaçlar, pembe pembe çiçek açmış. Benim gördüğümü, siz de görebiliyor musunuz? İşte hayat!
Seni çok yanlış tanımışım. Affet beni hayatım...
Ne kadar çok suret gördüm. İşin aslı, benmişim meğer...
Ne kadar çok suret gördüm. İşin aslı, benmişim meğer...
18 yorum:
resim kompozisyonu yazıdan daha çok şey anlatıyor gibi.
yazıyla hoş bir bütünlük içinde:)
duygusal takılmışsın yine biraz?
Doğru bir tesbit Zihni. :) Her zamanki gibi...
hayat herkese aynı seviyede davranmıyo yalnız!!!kimine hep kara sayfa sunuyor kaçarı olmuyo bunuda ne kadar doğru seçim hakkımızı kullanıyoruz doğru yamadığımız taktirde ise canımızı çok yakıyor hayat :((
"Gamsız hayat, herkese başka sunar garip oyunlarını"şarkısını hatırlattı bana yorumun. : ) Tercihlerimizin sonunda katlandığımıza, "hayat" deniyor...
Kendi seçimlerimiz ile
devam hayatı yaşamaya,karalama dan.
Ne geldi ise başımıza kötü olan bizdendi,hayat hep iyi olanları sundu biz görmedik.
Ancak bu sayfaları karalarız bizler TuTsİ. Başka türlüsü gelmez elimizden zaten... Bize yakışan da bu.
Zaman zaman sızlatmaları haricinde...
...
Hayat'ı karşına almışsın, onun bu yazıdan haberi var; sana teşekkür borçlu :)))
Not: Hayatına sende çok şey borçlusun.
Ne karşıma alırım budan sonra, ne de ben karşısısında olurum. İç içeyiz bundan böyle... :)
subanalla hacım ibretlik paylaşım :D
Sağolasın Telekinesis. Sen öyle diyorsan, kesin öyledir... : )
berlinden sevgiler...
Selamını aldım. Nefis çukulatalarla dolu bloğuna iade-i ziyaret yaptım.
ne yaparsak yapalım başımıza geleceklere engel olamıyoruz !!HAYATIN YAŞLA ALAKALI DEGİL YAŞANANLARLA ALAKALI OLDUGUNA İNANIYORUM HER ŞEKİLDE TECRÜBE VE ALIN YAZISI !!
Adsız: Yaş değil yaşananlar önemlidir derim her zaman, söylediğin doğru. Lakin, alın yazısı dediğimiz durum yani kader. Kaderi yaşamak kaderimiz değil... Çok uzun bir konu bu buraya sığmaz. Kısaca özetlemem gerekirse; kader arapça kökenli bir kelime "kadr"dan gelir, yani ana hatlar. Rejisörler çok kullanır mesela bu kelimeyi, "kadrajdan çıktın" gibi. Vs vs. İşte böyle...
Uzun zamandır böyle içli bir yazı okumamıştım. Gerçekten. Sanırım alışık değildim, sarsıldım. =|
LieLLa: Yazılarını okumamış olsaydım, bu söylediğine inanırdım. : ) İçimden gelenlerdi sahiden de, bunu karşımdakine yansıtıyor olabilmem, sadece benim başarım değil. Çünkü okuyanlar (sen ve diğer arkadaşlarım ) içli insanlar olunca, yazı daha da anlam kazanıyor sayenizde... Çok teşekkür ederim.
Ne kadar çok suret gördüm. İşin aslı, benmişim meğer...
Kafi değil midir....Bu arada görsel çok estetik bayıldım doğrusu...Görsel mi görseldeki mi estetik karar veremedim;)
Görsele bakmaktan bende alamıyorum gözlerimi:) Teşekkür ederim Zeynepcim.
Yorum Gönder