Hayatdan Gelenler

Kimi gün bir böcek, kimi gün, bir çiçek gibi soludum hayatı. Kuş olup uçtuğum da oldu ama kuş bakışı bakmadım kimseye! Ne yağmurdan kaçtım, ne de doluya tutuldum. Gün oldu zamansız soldum, gün geldi vaktinden erken açtım. Güneşte donduğum, karda yandığım günleri de bilirim. Kelebek olmamak için, koza da saklandığım yılları hiç sormayın! Ya yerden biterdim, ya da gökten zembille inerdim hayata. Kimim kimsem yoktu, acımı paylaşacak. Belki de vardı, ben paylaşmayı beceremedim kim bilir? Başkasının acısını pek güzel paylaşırım, iyiyimdir hatta bu hususta.

Biriktirmeyi severim. Bu yüzden de infilak ettiğim çok olmuştur. O anda yanımdaysanız kaçın! Çünkü en ufak parçam bile ağır tahribat yaratır ve geçmeyen iz bırakır. Hayattan korktuğum hiç olmamıştır benim. Ölmekten de korkmam. Korktuğu başına çabuk gelirmiş insanın, işte bundan korkarım. Yaşarken ölmekten o kadar korkuyorum ki, bu yüzden midir olmama sebep olan bu ölümler? Olmak, ölmekten daha zordur bilir misiniz? Olanlar bilirler! Ben, daha yolun çok başındayım ama buna rağmen verdiği sancı, ızdırap öyle dayanılmaz ki! Düşünsenize, sizi bir kaşık suda boğacak birinin iyiliği için Allah'a dua etmek nasıl bir şeydir? Sizi seven birine dürüst olmak adına, "seni sevmiyorum" diyebilmenin sancısı? Ya da tam tersi; sevmeyen birini sevebilmek durumu!? İnandığıma güvenip, güvendiğime inanarak yaşıyor olmam, bu yolda ki gözü kararlığım, beni bile ürkütmüştür zaman zaman. Karşımdaki nasıl ürkmesin!?

Hayatım boyunca, parayla pulla hiç işim olmadı mesela ama paranın benimle olan işi hiç bitmedi. Eli hep cebimdeydi. Şikayet de etmiyorum tabii ki. Bilakis memnunum elbet bu durumdan. Eli cebimdeydi dediysem, açıkta kalmayacak kadar şükür. Para sayanla da işim olmadı, adam sayıyorsa ne ala! Benim için, dünyanın en zengin adamı, gönlü zengin ve duygu adamıdır! Anlayan anladı ne demek istedğimi. Hayatdan gelenlerim, huyuma suyuma gitmekle kalmadı, kanıma işledi!