Bu Şarkı Doğruymuş

Aylar geçiyor, yıllar geçiyor. Günler geçmiyor sadece. Zaman durdu sanki yokluğunda. Akrep sesini, yelkovansa nefesini dinliyor gün boyu. Yüreğimi sığdıramıyorum hiç bir teselliye. Bütün şiirler mi ağlamaklı olur, bütün şarkılar mı aynı acıyı tazeler hep.

Kelimeler dilimin ucunda saklanmaktan yoruldular artık. Bende yoruldum içimde birikmenden, çoğalmandan.

Naftalin kokan ne kadar acı, sızı, hüzün, ayrılık varsa çıkardım ortaya. Belki seni azaltır düşüncesiyle. Nasıl bilebilirdim ki senin teninin kokusunun daha baskın gelip hepsine sineceğini ve daha da içimden çıkılmaz hale gelebileceğini.

Seni sensiz yaşamak, okyanusun ortasında bir yudum su içememek gibi bir şey. Daha bir çok tarif yapabilirim ama dayanamazsın duyacaklarına, katlanamazsın. Oysa ben yaşıyorum bunları.

Çivi çiviyi sökmüyor. Leman SAM’ın şarkısında ki gibi. Diyor ya hani;
Dün gece hiç tanımadığım bir erkeğe
Sırf sana benziyor diye
Usulca sokulup "merhaba" dedim
Tanıdık bir huzur aradım şaşkın bakışlarında dün
Bildik bir söz bekledim eskiden kalma öylesine
Konuştu bir şeyler söyledi
Beklediğim sözler bunlar değil
Yüzüme baktı gözlerime
Ama senin gibi değil
Anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil...

Anladım ki
,
bu şarkı doğruymuş...

Aylar geçiyor, yıllar geçiyor. Günler geçmiyor sadece. Kimbilir belki bir gün geçecek ve bir gün gelecek(sin)...

0 yorum:


Share/Bookmark